Filmy babcia, wieś

Choć bez trudu godzimy się z istnieniem ponad 20 tysięcy gatunków pszczół, ludzka różnorodność wielu osobom wydaje się trudna do zaakceptowania. Na własnej skórze przekonuje się o tym ośmioletnia Lucía, do której – wyraźnie wbrew jej woli – większość krewnych wciąż zwraca się urzędowym imieniem Aitor. W trakcie spędzanych w baskijskiej wiosce wakacji bohaterka konfrontuje się ze skrajnie odmiennymi postawami – od wyraźnej niechęci ze strony konserwatywnej babki, przez bierność zagubionej mamy. Wytrwale broniąca własnej tożsamości Lucía zyskuje jednak zaskakującą sojuszniczkę – opiekującą się tytułowymi pszczołami, żyjącą w zgodzie z naturą ciocię.

Debiut reżyserski znanego aktora francuskiego Jean-Claude Brialy'ego. Wyprawa w krainę wspomnień, w wyidealizowany, poetycki świat wiejskiego domu, w którym króluje cudowna babcia Églantine (Valentine Tessier), symbol rodzinnego ciepła i miłości.

Mostowiakowie to wielopokoleniowa rodzina – są tu dziadkowie: Lucjan i Barbara, czwórka ich dorosłych dzieci: Maria, Marta, Marek i Małgorzata, którzy mają już swoje własne ogniska domowe. Członków rodziny łączy niegasnąca miłość i zrozumienie. Dzieci nieustannie znajdują oparcie w dziadkach, bez względu na wagę spraw, czasem zabawnych, często jednak bardzo poważnych. Są dla siebie nawzajem podpora i zachętą, zarówno dzieci dla rodziców jak i dla starszego pokolenia. Choć i w tej rodzinie zdarzają się spory a nawet kłótnie – mimo to potrafią znaleźć rozwiązanie do przyjęcia przez wszystkich. To miłość sprawia, że rodzina jest silna.

Valerie (Amanda Seyfried) to piękna młoda kobieta "rozdarta" między dwoma mężczyznami. Dziewczyna jest zakochana w Peterze (Shiloh Fernandez), ale jej rodzice chcą by poślubiła bogatego Henry'ego (Max Irons). Nie chcąc rozstania Valerie i Peter planują razem uciec. Dowiadują się, że starsza siostra Valerie została zabita przez wilkołaka, który grasuje w ciemności lasu nieopodal wioski. Przez lata, ludzie utrzymywali rozejm z bestią, oferując stworzeniu miesięczne ofiary ze zwierząt. Jednak gdy wilk nie uszanował ludzkiego życia, głodni zemsty ludzie, wezwali do pomocy słynnego łowcę wilkołaków, Ojca Salomona (Gary Oldman), aby pomógł im zabić wilka. Ale nieoczekiwanie Salomon ostrzega, że wilk, który zabija mieszkańców, w dzień przybiera ludzką postać i może być każdym z nich.

Post Tenebras Lux to pół-autobiograficzny film o uczuciach, wspomnieniach, marzeniach, nadziei i obawach. Juan (Adolfo Jiménez Castro) wraz ze swoją miejską rodziną mieszka na meksykańskich przedmieściach. Rodzina korzysta z tego co daje wieś ale również cierpi. Zastanawiają się czy te dwa światy mogą się uzupełniać czy tylko nawzajem eliminować.

Kasia po ślubie z Pawłem zamieszkała w jego domu nieopodal rodzinnej wsi. Paweł marzy o dzieciach oraz prowadzeniu specjalistycznego gospodarstwa. Rodzice Kasi marzą o wnukach i pod tym warunkiem zgadzają się przepisać swoje gospodarstwo dzieciom. Natomiast marzeniem Kasi jest powrót na studia. Wzajemne i różnorodne oczekiwania w rodzinie rodzą prawdziwy galimatias. Dopełnia go wizyta małego Piotrusia, którym Kasia opiekowała się podczas pobytu w Warszawie.

Jest maj roku 1968, w Paryżu piętrzą się barykady, ale do domostwa Milou na wsi, docierają ledwie słabe echa studenckiej rewolty. 60-letni gospodarz, opłakujący śmierć matki. Nieboszczki ciągle nie można pochować, gdyż strajkują miejscowi grabarze.